برج های دو قلو پتروناس

 معرفی دو برج برجسته جهان

برج های دو قلو پتروناس ( Petronas Tower ) :
برجهای دو قلوی 88 طبقه ای پتروناس , به عنوان بخشی از پروژه بهسازی مرکز شهر کوالالامپور می باشد . این دو برج به طور آشکار قدرت و وقار را با اصول هندسی در قالب معماری اسلامی نمودار میسازد .برجهای دو قلوی 451.9 متری بلندترین ساختمانهای دنیا هستند.
 

                     

                                                                                         

این دو برج با یک پل آسمانی 58.4 متری به هم متصل شده اند و این پل بطور یکپارچه بلند شده و با یک تکیه گاه زاویه دار حمایت می شود . معمار این پل به آن , مدخلی به آسمان می گوید چرا که مانند یک دروازه تاریخی است .طراحی برجها بر اساس نقوش هندسی اسلامی صورت گرفته است . پلان از دو مربع بهم پیچیده که یک ستاره هشت راس ایجاد می کنند تشکیل شده است .

در هر یک از این برجها 24 آسانسور محلی دو طبقه , 5 آسانسور دو طبقه بسیار سریع , 3 آسانسور سرویس کننده و 2 آسانسور مخصوص آتش وجود دارد .

مشخصات پروژه :


تعداد طبقات: 88

ارتفاع: 451.9 متر از سطح خیابان

ارتفاع بدون قسمت راس: 378 متر

محل پل هوایی: طبقات 41 و 42

طول پل هوایی: 58.4 متر

ارتفاع پل هوایی: 170 متر از سطح خیابان

ارتباط عمودی: 29 آسانسور سریع در هر برج

تعداد پله برقی: 10 عدد در هر برج

روکش فولاد ضد زنگ: 65000 متر مربع

بتن: 160000 متر مکعب در کل سازه

فولاد: 36910 تن

پی: 4.5 متر ضخامت و زیر هر برج با 104 شمع 60 تا 115 متری حمایت شده


برجcn) ( Canadian national تورنتو :

ین برج در سال 1976 افتتاح شد که دارای ارتفاعی معادل 553 متری از سطح خیابان است و بلندترین برج مخابراتی جهان محاسبه میشود .این برج با شمعی به قطر 22 فوت ( پی بتن مسلح ) که از 50 فوتی ( 15.24 متر ) زیر زمین آغاز شده استوار شده است .

بدین منظور بیش از 7000 متر مکعب بتن و 36 تن کابل پس تنیده مصرف شد . در ساخت بدنه از قالب لغزان استفاده شده است .




ارتفاع: 553 متر

ارتفاع پوسته فضایی: 447 متر

برد مشاهده: 125 کیلو متر

زمان کل ساخت: 40 ماه

وزن کل برج: 117910 تن

حجم بتن ریزی: 40524متر مکعب

تسلیحات فولادی: 4535 تن

حداکثر نوسان آنتن در باد 190 ( Km/h ): 1.07 متر

حداکثر نوسان پوسته فضایی در باد 190 (Km/h): 46 سانتی مت

برج‌های دوقلوی پترناس در مالزی از بلندترین برج‌های جهان به شمار می‌آیند که در ساخت آنها سبک خاصی از معماری به کار گرفته شده است. این برج‌ها در واقع به دلیل تلفیق معماری مدرن سنتی منحصر به فرد بوده و نماد کشور مالزی هستند.
شاید این مساله خیلی رایج نباشد که یک بنا، نماد یا سمبل یک کشور یا ملت محسوب شود، اما بناهایی همچون برج ایفل در فرانسه، ساختمان ایمپایراستیت در ایالات متحده و برج‌های پترناس در مالزی این گونه هستند.

برج‌های دوقلوی مالزی همزمان با شکوفایی اقتصادی قاره آسیا در مالزی واقع در کرانه اقیانوس آرام ساخته شدند. شرکت ملی نفت مالزی برای توسعه عملیات اجرایی خود نیاز به مقری جدید داشت که این امر در نهایت منجر به ساخت این برج‌ها شد.

به خاطر سبک خاص و جالب توجهی که در معماری این برج‌ها به کار رفته است، تصاویر آنها در فیلم‌ها، تلویزیون‌ها، کتاب‌ها و حتی بازی‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار گرفته است. این برج‌ها به دلیل شیشه‌ای بودن دیواره‌شان ظاهری پرزرق و برق دارند، اما در عین حال از ستون‌هایی کنگره‌دار تشکیل شده‌اند که به آنها جلوه‌ای زیبا و ملموس می‌دهند. برج‌های دوقلوی پترناس با یک پل هوایی که در طبقه 42 نصب شده است به یکدیگر مرتبط می‌شوند.

این پل 192فوت طول و از سطح زمین 558 فوت ارتفاع دارد و دو پایه موقعیت آن را ثابت حفظ می‌کند.فضایی که برج‌های پترناس اشغال می‌کنند به شکل یک ستاره 8 گوشه با برجستگی‌های دایره مانند است که در آسیا و اسلام متداول است و در واقع سمبل صلح و رستگاری محسوب می‌شود. برای ساختمانی با این ویژگی‌های خاص چگونگی رفت و آمد مردم در اطراف آن مساله‌ای است که توسط طراحان این برج‌ها مورد توجه قرار گرفته است.

از ورودی اصلی این برج‌ها، افرای که قصد دارند به طبقات زوج بروند می‌توانند سوار آسانسور شوند، کسانی هم که قصد رفتن به طبقات فرد را دارند می‌توانند با پله برقی یک طبقه بالا رفته تا سوار سری دوم همان آسانسورها شوند. به این ترتیب یک مجموعه آسانسور به دو طبقه همزمان می‌تواند سرویس دهد
هر یک از این برج‌های 88 طبقه، فضایی معادل 218 هزار متر مربع را به خود اختصاص داده‌اند که در فاصله سال‌های 1992 تا 1998 ساخته شده‌اند. طراحان این برج‌ها «سزار پلی» و شرکایش بودند که پروژه ساخت این دو برج دوقلوی منحصر به فرد را در مرکز کوالالامپور پایتخت مالزی به مرحله اجرا درآوردند.

ساخت این برج‌ها هزار و 600 میلیارد دلار هزینه در برداشته است. این دو برج با 32 هزار پنجره و 1483 فوت (452 متر) ارتفاع بلندترین بناهای دنیا به شمار می‌روند که البته در این مورد اختلافاتی وجود دارد. اگر بر بالای بالاترین طبقه برج سیرز (Sears) در شیکاگو بایستیم 200 فوت بالاتر از آخرین طبقه برج‌های پترناس خواهیم بود.

بلندترین طبقه برج‌های پترناس 1242 فوت از سطح زمین ارتفاع دارد و بقیه بنا یک اثر معماری مخروطی شکل است. در حالی که ارتفاع بلندترین طبقه برج سیرز از سطح زمین 1450 فوت است، اما بالای این برج تنها آنتنی که ارتفاع برج را به 1730 فوت می‌رساند، قرار گرفته است. برخی معتقدند که برج‌های پترناس چون در انتها به یک مخروط و نه یک آنتن ختم می‌شوند، بلنترین بناهای دنیا به شمار می‌آیند.



ساختمان «امپایراستیت - Empire State Building» هزار و چهارصد و هفتاد و دو (1472) فوت ارتفاع دارد حتی با وجود آن که 222 فوت آن برای ارتباطات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اگر بخواهیم طول آنتن‌هایی را که بر فراز برج‌ها نصب می‌شوند جزو ارتفاع کلی بناها به حساب آوریم، برج مخابراتی CN تورنتو در کانادا هم در شمار بلندترین بناها باید محسوب شود. البته باید در نظر داشت که این برج بیشتر در وهله اول کاربرد مخابراتی دارد و بعد از نظر توریستی مورد توجه است. از طرفی برج تلویزیونی KTHI در بلنچارد واقع در شمال داکوتا با 063/2 فوت ارتفاع بلندترین بنای ساخت بشر بر روی کره زمین است.

طرح برج‌های دوقلوی پترناس در مالزی به دلیل بهره‌گیری از بالاترین فن‌آوری‌های روز در ساخت آن و تلفیق سبک معماری نوین و سنتی (الهام گرفته از فرهنگ ملی این کشور) جایزه دریافت کرده است.

در اجرای این طرح ابتکارات بسیاری انجام گرفته است. حتی در چگونگی کاربرد مصالح آن نیز مسایل خاصی رعایت شده است. طرح هندسی این بناها علاوه بر زیبایی، حداکثر فضای موجود را مورد استفاده قرار داده است و از بیشترین میزان در معرض نور قرار داشتن برخوردار است. این بنا در واقع نماد و معرف پیچیدگی‌های جامعه امروزی مالزی و نشات گرفته از فرهنگ غنی این ملت است.