دستم را قلم می کنم و قلمم را از دست نمی گذارم،
چشم هایم را کور می کنم،گوش هایم را کر می کنم،
پاهایم را می شکنم،انگشتانم را بند بند می برم،
سینه ام را می شکافم،قلبم را می کشم،
حتی زبانم را می برم و لبم را می دوزم...
اما قلمم را به بیگانه نمی دهم. (دکتر شریعتی)
رازقی